Początki Krynicy Morskiej
Pierwsze wzmianki o osadnictwie na terenie dzisijeszej Krynicy Morskiej pochodza z lat 1258 - 1282 i opisują miejscowość Lipa (niemiecki - Liep). Nazwa miejscowści pochodzi od granicznego drzewa.
Historia Krynicy Morskiej jako miejsca wypoczynku i wizyt letników sięga roku 1842 kiedy to Krynica Morska (Kahlberg) przeszła na własność Elbląga (uwczesnego Elbinga) - w tym okresie zostały uruchomione połączenia morskie z Elblągiem i Królewcem (Konigsberg). Krynica Morska notuje w tamtym okresie ogromny wzrost popularności jako miejsce letniego odpoczynku - w tym okresie powstają domy wczasowe, restauracje, kąpielisko morskie.- wymienić jakie
II wojna światowa kończy się w Krynicy Morskiej w dniu 3 maja 1945 roku kiedy to wojska niemieckie zostały wyparte przez wojska sowieckie 3 Frontu Białoruskiego Armii Czerwonej - groby żołnierzy poległych podczas wyzwalania terenów Krynicy Morskiej znajdują się obok latarni morskiej.
Nazwa miejscowości ewaluowała na przestrzeni lat począwszy od niemieckiego Kahlberg - aktualnie tak nazywa się hotel zlokalizowany częściowo w przedwojennym budynku; przez Łysicę do obecnej Krynicy Morskiej. Również kwestie przynależności i statusu administracyjnego zmieniały się po II wojnie światowej kilkukrotnie, do 1954 roku była to wieś w gminie Tolkmicko zlokalizowanej po drugiej stronie zalewu wiślanego, w latach 1954 do 1958 była gromadą, od 1959 roku osiedlem. w dniu 1 stycznia 1973 roku uzyskała status wsi sołeckiej w gminie Sztutowo kończąc administracyjną odyseję w dniu 2 kwietnia 19991 roku kiedy to po połączeniu wsi Krynica Morska, Przebrno oraz Nowa Karczma - Piaski, Krynica Morska uzyskała status gminy miejskiej.
Z kwestii historycznych warto nadmienić również fakt iż Krynica Morska była połączona linią kolejową kolejki wąskotorowej od Nowego Dworu Gdańskiego do miejscowości Alttief w pobliżu portu Bałtijsk - dzisiejszy teren obowdu Kaliningradzkiego - Rosja. Linia ta biegła w większości wzdłuż brzegu morskiego po wydmie. W trakcie II wojny światowej elementy lini zostały uszkodzone i polskie władze podjęły decyzje o odbudowie infrastruktury na odcinku do Krynicy Morskiej. Niestety problemy ekspolatacyjne z taborem kolejowym przysparzały wielu problemów i we wrześniu 1953 roku podjeto decyzję o rozbiórce lini - decyzja ta zbiegła się z terminem oddania do uzytku lądowego szlaku komunikacyjnego łączącego Kryncię Morską wraz z pozostałą częścia powiatu oraz wojwództwa. Do Dnia dzisijeszjego kolej waskotorowa dociera do tylko do Sztutowa i została uratowana od degradacji i zapomnienia przez pasjonatów zreszonych w Żuławskich Kolejach Dojazdowych, aktualnie kolejak ta pełni funcję tursytyczną i prowadzi działalnośc przwozową w okresie wiosenna - letnim.
Krynica Morska od lat 70-tych XX wieku intensywnie się rozbudowuje i modernizuje, w przeciągu ostatnich lat zostało wykonanych mnóstwo inwestycji publicznych takich jak:
- budowa bulwaru słonecznego- promenada nadmorska, na wydmie nadmorskiej
- budowa scieżki rowerowej wzdłuż brzegu morskiego na całej długości gminy Krynica Morska ( do granicy państwa z Rosja do granicy z gminą sztutowo)
- modernizacja oczyszczalnim ścieków
- przebudowa portu żeglarskiego wraz z budową nowego dworca autobusowego
- budowa miejskiego parku aktywności fizycznej wraz z placem zabaw przy ul. Rybackiej
- rewitalizacja wałów przeciwpowodziowych od strony zalewu wislanego wraz z budową promenady
- przebudowa ulic i ciągów pieszych